به هر طرف که نگاه کنید، به نظر می رسد که مردم از مزایای رژیم غذایی بدون قند تبلیغ می کنند. اما همه قندها برابر نیستند و هیچ رویکردی برای اهداف و ترجیحات هر فرد بهترین نیست. در اینجا برخی از حقایق کلیدی در مورد شکر، جایگزین های شکر و رژیم های غذایی بدون قند آورده شده است.

شکر چیست؟

شکر یکی از انواع کربوهیدرات ها است، فیبر و نشاسته نیز. اگرچه کربوهیدرات ها درشت مغذی های ضروری هستند (مغذی هایی که بدن به مقدار زیاد از آنها استفاده می کند)، قند اینطور نیست. شکر یک اصطلاح چتر برای بسیاری از انواع کربوهیدرات های ساده از جمله شکر سفید است. ساکارز نیز نامیده می شود، این رایج ترین شیرین کننده مورد استفاده در دسرهای شیرین و محصولات پخته است.

ساکارز تنها یکی از چندین نوع قند است که به طور طبیعی در غذاها از جمله میوه ها، سبزیجات، غلات و محصولات لبنی یافت می شود. سایر قندهای طبیعی عبارتند از:

• فروکتوز

• گالاکتوز

• گلوکز

• لاکتوز

• مالتوز

جایگزین های قند چیست؟

جایگزین های شکر طعم شیرینی دارند اما حاوی شکر نیستند. آنها کالری کمتری نسبت به شکر دارند و برخی از آنها اصلاً کالری ندارند. غذاهایی که دارای برچسب «بدون قند»، «کتو»، «کم کربوهیدرات» یا «رژیم غذایی» هستند، اغلب حاوی جایگزین‌های قند هستند که به سه دسته تقسیم می‌شوند: شیرین‌کننده‌های مصنوعی، الکل‌های قندی و شیرین‌کننده‌های جدید.

شیرین کننده های مصنوعی

بیشتر شیرین کننده های مصنوعی (که شیرین کننده های غیر مغذی نیز نامیده می شوند) از مواد شیمیایی در آزمایشگاه ایجاد می شوند. تعدادی از آنها از مواد طبیعی مانند گیاهان ساخته شده اند. آنها می توانند 200 تا 700 برابر شیرین تر از شکر سفره باشند.

این شیرین کننده ها حاوی کالری یا قند نیستند، اما مواد مغذی مفیدی مانند ویتامین ها، فیبر، مواد معدنی یا آنتی اکسیدان ها نیز ندارند. آنها توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (fda) به عنوان افزودنی های غذایی تنظیم می شوند.

به طور سنتی، شیرین کننده های مصنوعی تنها گزینه برای افرادی است که نیاز به نظارت بر سطح گلوکز خون یا وزن خود دارند. برخی از کارشناسان بر این باورند که شیرین کننده های مصنوعی خطراتی برای سلامتی دارند، از افزایش وزن گرفته تا سرطان. اما تحقیقات در این مورد ادامه دارد و مطالعات گذشته نشان می دهد که خطرات سلامتی بر روی حیوانات انجام شده است، نه انسان. مطالعات انجام شده بر روی افراد نشان داده است که اگر بیش از حد مجاز روزانه برای هر کدام مصرف نشود، این محصولات به طور کلی ایمن هستند.

fda چندین شیرین کننده مصنوعی را تایید کرده است:

• آسه سولفام پتاسیم (ace-k)

• advantame

• آسپارتام

• نئوتام

• ساخارین

• سوکرالوز

الکل های قندی

مشابه شیرین کننده های مصنوعی، الکل های قند به صورت مصنوعی (معمولا از خود قندها) ایجاد می شوند. الکل های قند در بسیاری از غذاهای فرآوری شده استفاده می شود. آنها به اندازه شیرین کننده های مصنوعی شیرین نیستند و به غذاهایی مانند آدامس و آب نبات های سفت بافت و طعم می بخشند. آنها می توانند باعث تحریک دستگاه گوارش مانند نفخ، گاز یا اسهال در برخی افراد شوند.

برخلاف سایر جایگزین‌های شکر، الکل‌های شکر باید در برچسب‌های اطلاعات تغذیه ذکر شوند. مثالها عبارتند از:

• اریتریتول

• ایزومالت

• لاکتیتول

• مالتیتول

• سوربیتول

• زایلیتول

رمان شیرین کننده ها

شیرین کننده های جدید از منابع طبیعی به دست می آیند. این گروه نسبتاً جدید که گاهی اوقات "شیرین کننده های غیر کالری مشتق شده از گیاه" نامیده می شود، بسیاری از مزایای شیرین کننده های مصنوعی و طبیعی مانند میوه یا عسل را ارائه می دهد. شیرین کننده های جدید منبع قابل توجهی از کالری یا قند نیستند، بنابراین منجر به افزایش وزن یا افزایش قند خون نمی شوند. آنها همچنین معمولا کمتر پردازش می شوند و در مقایسه با شیرین کننده های مصنوعی شبیه به منابع طبیعی خود هستند.

مثالها عبارتند از:

• آلولوز

• میوه راهب

• استویا

• تاگاتوز

استویا و میوه راهب هر دو به طور طبیعی از گیاهان به دست می آیند و برخی افراد احساس می کنند طعمی بسیار شبیه به شکر معمولی دارند.

fda می گوید این شیرین کننده ها "به طور کلی ایمن در نظر گرفته می شوند"، به این معنی که استفاده از آنها برای هدف مورد نظرشان بی خطر است.